范仲淹苦學注音版

fàn zhòng yān kǔ xué

范仲淹苦學

fàn zhòng yān èr suì ér gū ，jiā pín wú yī 。shǎo yǒu dà zhì ，měi yǐ tiān xià wéi jǐ rèn

范仲淹二歲而孤，家貧無依。少有大志，每以天下爲己任

fā fèn kǔ dú ，huò yè hūn dài ，zhé yǐ shuǐ wò miàn shí bú gěi ，dàn zhōu ér dú 。

發憤苦讀，或夜昏怠，輒以水沃麪食不給，啖粥而讀。

jì shì ，měi kāng kǎi lùn tiān xià shì ，fèn bú gù shēn 。nǎi zhì bèi chán shòu biǎn

既仕，每慷慨論天下事，奮不顧身。乃至被讒受貶

yóu cān zhī zhèng shì zhé shǒu dèng zhōu 。zhòng yān kè kǔ zì lì ，shí bú zhòng ròu

由參知政事謫守鄧州。仲淹刻苦自勵，食不重肉

qī zǐ yī shí jǐn zì zú ér yǐ 。cháng zì sòng yuē ：“shì dāng xiān tiān xià zhī yōu ér yōu

妻子衣食僅自足而已。常自誦曰：“士當先天下之憂而憂

hòu tiān xià zhī lè ér lè yě 。”

後天下之樂而樂也。